Antoninus <Florentinus>

Confessionale: Defecerunt. [Enth.:] Titulus de restitutionibus

Straßburg: [Martin Flach], 1499

• Bibliographic information
• Digitale Sammlung
• ISTC No. ia00833000

×Close

Cite this volume

Please cite this volume by using the following permalink (PURL)

http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de/show/inc-i-74

Click PURL to copy.

Close

Citation link: http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de/show/inc-i-74  
URN: urn:nbn:de:tuda-tudigit-7212  
Metadata: METS
IIIF Manifest: http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de/show/iiif/inc-i-74/manifest.json

 

Download

• normal, 87 MB

Use / Order Overview

Content

• Confessionale domini Antonini archiepiscopi Florentini.
• Incipit summa confessionis utilissima, in qua agitur quomodo se habere debeat confessor erga penitentem in confessionibus audiendis quam edidit reverendissimus vir ac in Christo pater dominus frater Anthonius archiepiscopus Florentinus ordinis fratrum Predicatorum.
  • Defecerunt scrutantes scrutinio psalmo 63, scrutinium quidem est confessio vel inquisitio in quo et penitens scrutatur conscientiam suam et confessor cum eo...
• Quis possit committere et quis non audientiam confessionum, capitulum quintum.
  • Nota secundum Petrus de Palude in iiii distinctio xvii quod omnis sacerdos proprius qui iure ordinario potest audire confessionem...
• De casibus multiplicibus episcopo reservatis de quibus agitur in fine Clementinarum Dudum de sepulturis, capitulum xi.
  • Sciendum quod varie sunt opiniones doctorum in dictis casibus, aliqui enim ponunt plures, aliqui pauciores.
• An valeat confessio ab incontrito facta ut eam iterare non oporteat, § v.
  • Una ex conditionibus confessionis est quod sit lacrimabilis id est cum dolore seu displicentia de peccatis saltem secundum rationem.
• Incipit pars tertia primi libri de bonitate confessoris et habet decem §, et primo qualiter confessor duo debet habere scilicet timorem dei et zelum animarum, § i.
  • De bonitate confessoris in se et in exercitio talis officii dicit Augustinus de pe. di, vi capitulo: Qui vult confiteri...
• Que debeat servare et scire confessor utilia et necessaria in ipso exercitio confessionis, § iiii.
  • Altra (!) excommunicationem iuris communis sciat confessor si penitens incidisset in sententiam constitutionis synodalis ideo debet investigare de constitutionibus illius dyocesis...
• An penitens teneatur iterare penitentiam ei iniunctam in peccato mortali factam in toto parte et an dicta penitentia taliter facta ei valeat in foro militantis ecclesie, § vi.
  • Utrum vero penitentiam seu satisfactionem impositam per absolutionem debitam in peccato mortali factam vel in parte teneatur homo iterare...
• Quid de confessore qui non intelligit penitentem.
  • Quid etiam sentiendum est de eo qui confitetur et confessor non intelligit eum...
• Incipiunt trigintasex excommunicationes reservate sedi apostolice tam a iure quam per processum sive per extravagantes et breviter recollecte, deinde sequuntur excommunicationes [reservare episcopis uniuscuiusque dyocesis.]
• De iniicientibus manus violentas vel temerarias in clericum vel religiosum vel monialem vel alteram religiosam personam papalis est absolutio si iniuria est enormis.
• Primo notandum est quod sunt due species excommunicationis scilicet maioris et minoris. Excommunicatio maior semper est peccatum mortale...
• Incipit prima pars libri secundi de modo interrogandi penitentes a confessore secundum decem precepta legis et habet capitula xxiiii.
  • Primum preceptum continet tria capitula, primum.
    • Unum colle deum, circa hoc primum preceptum sic potes interrogare et primo de votis.
• Nonum preceptum de luxuria mentali et eius speciebus, capitulum unum.
  • Et nota quod cogitationes commitendi aliquod peccatum luxurie que sunt cum consensu rationis semper sunt peccata mortalia et contra hoc preceptum: Non desiderabis uxorem proximi tui.
• Octavum preceptum: Non eris testis iniquus.
  • De mendacio. Capitulum primum.
    • De mendacio, si dixit mendacium perniciosum id est quod sit contra honorem dei...
• Incipit secunda pars in qua tractatur de modo interrogandi penitentes a confessore de septem vitiis capitalibus et eorum speciebus et primo de avaritia et habet capitula ix.
  • De avaritia que est primum vitium capitale, titulus primus.
    • Avaritia tripliciter perpetratur scilicet iniuste acquirendo, tenaciter retinendo et inordinate amando habetque multas species.
• De filiabus luxurie, capitulum II.
  • De filiabus acidie in quibus difficile est cognoscere quando ibi sit peccatum mortale nisi commiscetur cum aliquo peccato...
  • De filiabus luxurie de quibus non oportet multum interrogare quia difficile est intelligere nisi cum mixtura aliorum vitiorum et prima est cecitas mentis.
• Interrogationes fiende circa statum matrimonii.
  • Circa predicta sic possent fieri interrogationes et primo si usus est matrimonio extra vas debitum...
• De medicis et aromatariis, capitulum vi.
  • Si posuit se ad practicam in medicina sine sufficienti peritia quia si parum vel nihil studuit videtur mortale...
• De beneficiatis canonicis, capitulum xii.
  • Beneficiati canonici de omnibus iam dictis in capitulo precedenti possunt interrogari prout credi possent ipsos in illis esse involutos...
• De exercitio.
  • Si vacavit otio quod est sententia omnium malorum et quantum; si inutiliter expendit tempus faciendo ea que sunt nullius valoris...
• De iudicando in foro contentioso.
  • Si non tenuit vicarium peritum et bonum precipue quando ex se non habuit debitam sufficientiam iuris...
• De absolutione et penitentie iniunctione. Capitulum xvi.
  • Postquam vero penitens dicit ex se peccata sua sine ex interrogatione confessoris interrogantis peccata sua ut debuit, tandem concludat.
• Forma sacramenti baptismatis.
  • Ego te baptizo in nomine patris et filii et spiritussancti amen.
• Incipit liber tertius presentis tractatus de restitutionibus, et primo de restitutionibus in genere in quo ponuntur viginti manus rapientium quarum qualibet habet quinque digitos seu modos et sic sunt centum modi in quibus fit restitutio vel erogatio ut patet in secunda parte summe ti ii.
  • De prima manu feneratoria potest intelligi illud quod habetur Apoc xvii: Vidi mulierem sedentem...
• Capitulum secundum de restitutionibus in quo ostenditur quid, quantum et quibus sit restituendum et quo ordine.
  • Circa autem ipsam restitutionem sunt octo videnda que in hoc verso continentur: Quis, quid, ubi, per quos, cui, cur, quomodo, quando.
• Ubi sit fienda restitutio, capitulum iii.
  • Quantum ad tertium principale scilicet ubi fienda est restitutio, circa hoc distinguendum quia aut persona cui fienda est restitutio scitur aut inquirendo sciri potest aut omnino ignoratur.
• Cur fienda sit restitutio, capitulum vi.
  • Quantum ad sextum scilicet cur sit fienda restitutio, ad hoc beatus Thomas ii ii questio lxii assignat rationem videlicet quia restitutio est actus iustitie...
• De modo et ordine restituendi, capitulum vii.
  • Quantum ad septimum scilicet de modo restituendi seu ordine circa quod consideranda sunt tria, primum est quod restitutio certorum preponenda est restitutioni incertorum...
• Quando debeat fieri restitutio quod continet in se magnam difficultatem, capitulum viii.
  • Quantum ad octavum scilicet quando debet fieri restitutio dicit Thomas ii ii questio lxii quod statim quia sicut accipere rem alienam est contra iustitiam ita et retinere eam...
• Finit libellus de restitutionibus fratris Antonini archiepiscopi Florentini in quo diffuse tractatur de hac materia.
• Utilissima confessionis summula a reverendissimo in Christo patre ac domino domino Antonino archiepiscopo Florentino, edita Argentine, impressa per Martinum Flach anno domini M.cccc.xcix, finit feliciter.
• Einband und Fragmente