[Confessiones] Confessionum libri XIII
[Köln: Bartholomäus von Unckel], 9. Aug. 1482
Citation link: http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de/show/inc-ii-472
URN: urn:nbn:de:tuda-tudigit-4971
METS
http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de/show/iiif/inc-ii-472/manifest.json
Content
- Augustinus. Confessionum libri XIII.
- Sciendum est quod beatus Augustinus in tribus ultimis libris confessionum nimis obscurus est...
- Liber primus confessionum sancti Augustini episcopi.
- Incipit hic feliciter.
- Audieram enim ego adhuc puer de vita eterna promissa nobis per humilitatem domini dei nostri descendentis ad superbiam nostram...
- Sancti Augustini secundus liber incipit.
- Quid ergo in illo furto ego dilexi, in quo dominum meum vel vitiose atque perverse imitatus sum...
- Incipit confessionum beati Augustini episcopi liber tertius.
- Que autem contra mores hominum sunt flagicia inter se civitatis aut gentis consuetudine vel lege firmatum nulla civis aut peregrine libidine violetur.
- Incipit liber quartus eiusdem.
- Maxime quippe me reparabant atque recreabant aliorum amicorum solacia cum quibus amabam quod non propter te amabam...
- Et quid mihi proderat quod omnes libros artium quas liberales vocant tunc nequissimus malarum cupiditatum servus per meipsum legi et intellexi...
- Sequitur quintus eiusdem.
- Refracto itaque studio quod intenderam in Manichei litteras, magisque desperans de ceteris eorum doctoribus, quando in multis que me movebant, ita ille nominatus apparuit...
- Incipit liber sextus.
- Sed enim de memoria mihi lapsum erat agere cum illo, ne vanorum ludorum ceco et precipiti studio tam bonum interimeret ingenium.
- Sed posteaquam cepit cogitare utrum hoc muliercule sinerent, quas et alii nostrum iam habebant, et nos habere volebamus, totum illud placitum quod bene formabamus, dissiluit in manibus, atque confractum et abiectum est.
- Incipit liber septimus.
- Hinc autem accepto auditu, ipse mecum talia ruminando, ne quis eorumdem delirorum qui talem questum sequerentur, quos iamiamque invadere, atque irrisos refellere cupiebam, mihi ita resisteret, quasi aut Firminus mihi, aut illi pater falsa narraverit...
- Itaque avidissime arripui venerabilem stilum spiritus tui, et pre ceteris apostolum Paulum...
- Incipit octavus.
- Et erat monasterium Mediolani plenum bonis fratribus, extra urbis menia, sub Ambrosio nutritore, et non noveramus.
- Et rursus illa, quasi diceret obsurdesce adversus immunda illa membra tua super terram, ut mortificentur.
- Incipit nonus.
- Renuntiavi, peractis vindemialibus, ut scolasticis suis Mediolanenses venditorem verborum alium providerent, quod et tibi ego servire delegissem, et illi professioni, pre difficultate spirandi ac dolore pectoris, non sufficerem.
- Incipit decimus.
- Nam et ipsos posco si placet, atque adsunt illico.
- Quomodo ergo te quero, domine?
- Est alia malitia diei, que utinam sufficiat ei.
- Incipit undecimus.
- Aliud est videre, aliud ridere, hec non respondeo.
- Ego scire cupio vim naturamque temporis, quo metimur corporum motus, et dicimus illum motum, verbi gratia, tempore duplo esse diuturniorem quam istum.
- Incipit duodecimus.
- Quid ergo dicitis contradictores ?
- Aut si in eo quod dictum est, fecit celum et terram, comprehensa sunt omnia, quid de aquis dicimus, super quas ferebatur spiritus dei ?
- Sequitur liber xiii eiusdem de verbis unde supra scilicet In principio creavit deus et reliqua.
- Aut quis, nisi tu deus noster fecisti nobis firmamentum auctoritatis super nos in scriptura tua divina ?
- Ideoque homo quem fecisti ad imaginem tuam, non accepit potestatem luminarium celi, neque ipsius occulti celi, neque diei et noctis, que ante celi constitutionem vocasti, neque congregationis aquarum quod est mare...
- Inspeximus etiam propter quorum figurationem ista vel tali ordine fieri, vel tali ordine scribi voluisti, et vidimus quia bona sunt singula, et omnia bona valde, in verbo tuo, in unico tuo...
- Explicit confessionum beati Augustini liber xiii anno domini Mcccclxxxii, in profesto Laurentii.
- Einband und Fragmente